Svake godine, 18. oktobra,u Hrvatskoj slavi se dan Dan kravate. Tog dana 2003. godine prof. Marijan Bušić postavio je autorsku instalaciju “Kravata oko arene” u Puli. Težila je oko 800 kilograma,široka osam metara, a u svom najširem delu 26 metara. Čvor kravate dubok je 9 metara, u njega je sašiveno desetak hiljada metara platna, a konca je na izradi cele kravate potrošeno preko 120 kilometara. Izrada ove najveće kravate na svetu kao i njeno postavljanje oko Arene, koštalo je više od milion hrvatskih kuna. Instalacija je jedinstveno povezala drevni rimski amfiteatar – simbol antike i kravatu – simbol modernog doba. Promovisala je kravatu kao simbol hrvatskog i evropskog identiteta, a crvena boja kravate poslala je poruku svetu o vrednosti ljubavi i tolerancije među narodima, kulturama i verama. Veruje se da je snimak iz Pule pogledalo više od milijardu televizijskih gledalaca. Pet godina kasnije Hrvatski Sabor proglasio je 18. oktobar Danom kravate, i kao takav se zvanično slavi u Hrvatskoj, ali i u nekim drugim delovima sveta.
Kravata se smatra izvornim hrvatskim proizvodom, a raširila se Evropom u 17. veku posredstvom hrvatskih vojnika u Tridesetogodišnjem ratu, na kojima je postala prepoznatljiv modni detalj. Među prvima su je prihvatili Francuzi, pa u njihov jezik dolazi pod nazivom “cravate”, a kasnije i u druge evropske jezike pod sličnim nazivima.
Reč kravata dolazi od francuske reči “croata”. U svojoj knjizi “La Grande Historie de la Cravate”, francuski pisac Francois Chaille, na sedeći način govori o kravati:
“… Oko 1635. godine, nekih šest hiljada vojnika i vitezova, stiglo je u Pariz kao podrška francuskom kralju Luju XIII. Među njima je bio veliki broj hrvatskih plaćenika koji su, predvođeni banom, ostali u službi francuskog kralja. Tradicionalna odora s vezanim, oslikanim, maramama oko vrata pobuđivala je pažnju francuskog dvora. Marame su bile napravljene od različitih materijala, od grubih, koje su nosili obični vojnici, do svilenih i onih od finog pamuka koje su nosili časnici. Taj ‘hrvatski elegantni stil’, potpuno nepoznat u tadašnjoj Evropi, oko 1650. godine biva prihvaćen na francuskom dvoru i postaje modni odevni predmet među buržoazijom tog vremena kao simbol kulture i elegancije. Osim lepote, te marame su bile i u mnogome praktičnije nego do tada nošeni kruti čipkasti okovratnici francuskih vojnika i časnika. U Englesku je kravatu doneo Karlo II. po svom povratku iz izgnanstva. Kravata je ubrzo osvojila, kao modni odevni predmet, i celu Evropu
